Vroeger bestelden we op zondagavond nog gewoon nummer 39 met rijst en stonden er nog negerzoenen en zigeunersaus op het boodschappenlijstje. Nu kan dat niet meer. En alsof dat niet genoeg is, moeten we ook nog eens drie keer nadenken voordat we iets zeggen. Anders is het meteen discriminatie. En terecht.
De media staan weer bomvol artikelen over discriminatie en mensen die niet nadenken voordat ze iets zeggen, zoals die e-mail over die sollicitant die vanwege zijn huidskleur al niet deugde. Daar krijg ik kriebels van. Kriebels om één van mijn levensmotto’s te delen. Dè tip om niet te discrimineren, want soms kun je maar beter wel drie keer nadenken voordat je wat zegt.
Ik vind het goed dat discriminatie meer aan het licht komt. Het nadeel is alleen dat daardoor mensen een beetje moe worden en het afschrijven als aanstellerij en overgevoeligheid. Ook ik voel dat we moeten oppassen niet weer alles als discriminatie te zien, maar aan de andere kant weet ik ook hoe sluimerend discriminatie continu aanwezig is en daar moeten we alert op en bewust van zijn.
Het feit dat bijvoorbeeld een grap te ver gaat, komt juist door die sluimerende en continue vorm van discriminatie en vooroordelen. En die vorm gaat niet alleen over huidskleur, maar ook over afkomst, gemixte relaties, ‘halfbloedjes’, geslacht, geloof en voorkomen. Natuurlijk moeten we niet overgevoelig worden, maar je mag niet voor een ander bepalen hoe hij of zij iets opvat. Jij mag het misschien wel helemaal niet zo bedoelen, de ander kan en mag datzelfde helemaal wel zo opvatten.
Daarom doe je er dus goed aan soms even na te denken voordat je wat zegt.
Bedenk je bijvoorbeeld dat mensen vaak hun hele leven lang al clichés en vooroordelen naar hun hoofd geslingerd krijgen. Soms als grap, soms als minachting. Bedenk je ook dat je zelf ook zo je vooroordelen hebt en bedenk je als laatste hoe jij het zou vinden of vindt om bevooroordeeld of gediscrimineerd te worden, want, en nou komt de tip:
‘Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.’
Inderdaad mensen, zo simpel is het. Daar hoeven we volgens mij niet drie keer over na te denken, toch?
