In Hongarije worden vlak achter elkaar een aantal Roma-families aangevallen, waarbij een aantal mensen komen te overlijden. In Just the Wind volgen we Mari en haar gezin, die een gewone dag door proberen te komen, zonder zich iets aan te trekken van de dreiging die boven hun gemeenschap hangt.
Mari woont samen met haar kinderen en zieke vader in een klein huisje in het bos. Haar man zit in Canada, en het is de bedoeling dat zij daar samen met Rió en Anna zo snel mogelijk heen gaat; om de dreigende situatie in Hongarije te ontvluchten.
Tot het zover is, houden ze zich bezig met het alledaagse leven. Mari heeft twee banen en werkt hard, Anna gaat braaf naar school en Rió struint door de bossen en speelt met zijn vriendjes. Moorden of niet, het gewone leven gaat toch door.
Maar het gewone leven is net even anders. Als Anna naar school loopt, vragen haar buurmannen of ze wel haar telefoon bij zich heeft, en of ze nog iets verdachts heeft gezien. De rest van de reis naar school is Anna op haar hoede.
Rió lijkt aanvankelijk zorgeloos rond te huppelen, maar als een een onbekende auto voorbij rijdt, zie je hem zijn adem inhouden. En uiteraard praat iedereen over de dood van de familie Lakatos. Zelfs agenten spreken schande van deze moord, want de familie Lakatos bestond uit goede Roma, die braaf werkten en naar school gingen. De daders hadden beter een andere familie af kunnen knallen, eentje die wel uit stelende ratten bestaat.
Want dat is hoe het gros van de mensen de Roma ziet. Als stinkende en onbetrouwbare zigeuners, en dat is door regisseur Benedek Fliegauf prachtig in beeld gebracht. Hij oordeelt niet, dat mag jij als kijker zelf doen.
Just the Wind is een trage film, met veel prachtige lange shots. Ook al gebeurt er vrij weinig, de dreiging is continu voelbaar. Hierdoor krijgen alledaagse handelingen een sinistere ondertoon. Toch zet Fliegauf de Roma niet neer als slachtoffers, ik denk dat Just the Wind een eerlijk beeld schetst van de verkeerde houding van sommige Roma en van het openlijke racisme van sommige Hongaren.
Maar daar gaat deze film eigenlijk niet eens over. Just the Wind is geen politiek statement, vraagt niet om een betere situatie voor Roma, maar het is een prachtig verteld ingetogen verhaal, waar aan de oppervlakte niets lijkt te gebeuren, terwijl je wel voelt dat er heel veel speelt.
Ik heb werkelijk waar genoten van dit cinematografische hoogstandje. Ik heb niet altijd het geduld voor trage films, maar ik heb dan ook niet eerder een meisje 45 seconden lang zo spannend op de bus zien wachten. Of een trap op zien lopen.
Just the Wind krijgt vier van de vijf roze kogels.
