De leesmap, bestaat dat nog? Wij hadden hem vroeger. Het leukste uit die map vond ik het blad Mijn Geheim. Voor menigeen waren het vast andere bladen die een introductie gaven op het volwassen leven, maar voor mij was het de Mijn Geheim die de raadsels van volwassen vrouwen ontleedde. Het concept van Mijn Geheim is dat het vol staat met persoonlijke verhalen van, meestal, vrouwen. Die verhalen zijn over het algemeen in drie categorieën in te delen: 1. Vreemdgaan (meestal dat van de man, maar soms van de vrouw zelf, of allebei tegelijk zonder dat ze het van elkaar wisten); 2. Ruzies binnen de familie (lees: schoonfamilie); 3. Paranormale begaafdheid (of een andere geestesziekte). Neem nou het verhaal van Ans, die na dertig jaar huwelijk door haar man werd verlaten voor haar nichtje Zwaantje, met wie hij, zo bleek, al eens eerder het bed gedeeld had. Na een paar maanden stond Ans’ echtgenoot weer bij haar op de stoep, hij miste haar. Dus gingen ze bij elkaar in bed liggen. En werd Ans de minnares van haar eigen man, die ondertussen bij Zwaantje inwoonde. Hiervan leerde ik: 1. Mannen zijn onbetrouwbare honden; 2. Vrouwen hebben geen zelfrespect. Een ander leerzaam verhaal was dat van de vrouw die klaagde dat haar schoonfamilie ruzie met haar maakte nadat ze op de bruiloft van haar schoonzus, die vooral trouwde omdat dat belastingtechnisch voordeliger was, had uitgeroepen: “oh, het lijkt net een échte bruiloft!” Hiervan leerde ik dat sommige mensen trouwen omdat dat belastingtechnisch voordeliger is. Het leukste waren de panelverhalen. Hierin legde een vrouw haar dilemma (“Moet ik kiezen voor mijn...read more
