Gelukkig is Niets bijzonders van Paul Mennes wel degelijk iets bijzonders. In slechts 138 pagina’s zet Mennes een origineel verhaal neer, dat uitermate geschikt is voor boekenclubleden en andere types die graag discussiëren over de bedoelingen van de auteur. Want Mennes heeft óf een enorm diepgaand absurdistisch boek geschreven, óf oppervlakkige herkauwde pulp.
Andy Warhol leeft
De hoofdpersoon in Niets bijzonders is Andy Warhol, maar het verhaal speelt zich in 2011 af. Toch is Warhol (net als in het echt) in 1987 gestorven. En nu leeft hij weer. Als een soort zombie. Hij wordt opeens midden in Pittsburgh wakker en vindt het geweldig om te zien hoe modern de wereld is. Iedereen krijgt (precies zoals Warhol had voorspeld) zijn/haar fifteen minutes of fame en Andy is compleet idolaat van Lady Gaga.
En waar Andy Warhol is, zijn de Superstars, die in de Facebookgroep The Talking Dead ook na hun dood nog altijd contact houden. Edie Sedgwick, Nico, Ondine, Freddy Herko, ze waren dankzij Warhol allemaal 15 minuten beroemd, en ze zijn allemaal jong gestorven.
Geen verkapte biografie
Nu zou je kunnen vermoeden dat Niets bijzonders een verkapte biografie is over Warhol en zijn superstars, maar dat is niet waar. Mennes gebruikt een paar feiten, en verder laat hij zijn fantasie de vrije loop. Hij schetst droevige portretten, en in hun Facebookchats geeft hij ieder zijn eigen persoonlijkheid.
Een Vlaming en een joker
Maar Niets bijzonders wordt niet alleen bevolkt door Warhol en zijn Superstars. Terwijl Warhol door Pittsburgh dwaalt, doet Kasper Lazarus dat ook. In het kader van een uitwisselingsprogramma is hij een poosje te gast in Pittsburgh, en het is de bedoeling dat hij aan een roman werkt. Maar het werk wil niet vlotten, en in Pittsburgh is veel meer te zien en te beleven dan je zou verwachten.
Onderwijl volgen we ook een onbekende jongeling, die op een wel heel schokkende manier zijn fifteen minutes of fame binnen weet te halen.
Indrukwekkende prestatie
Het is een gedurfde en indrukwekkende prestatie van Mennes om zo’n roman te schrijven. Veel uitgeverijen spelen op veilig, en zo’n absurdistisch verhaal is allicht niet voor iedereen weggelegd. Toch wil ik je vragen om dit boek te lezen, want los van het absurdisme, is het ook gewoon puik geschreven.
Daarnaast zet het boek aan tot nadenken, over kunst, het leven, beroemdheden, en wat vreemder is; feit of fictie. De een zal Niets bijzonders gekopieerde bagger vinden, de ander (waaronder ikzelf) vindt het een briljant staaltje schrijf- en denkwerk. Het is een boek waar je uren over kunt discussiëren, maar waar je het waarschijnlijk nooit over eens zal zijn.
Wat mij betreft is Paul Mennes inmiddels wel toe aan zijn fifteen minutes of fame, want ook met dit boek bewijst hij geen eendagsvlieg te zijn die één kunstje beheerst, maar een veelzijdige schrijver met gevoel voor humor en een wel heel erg scherpe blik op de wereld. Niets bijzonderskrijgt vier van de vijf roze kogels.
Wil jij Niets bijzonders van Paul Mennes lezen? Via deze link kun je het boek bij Bol.com bestellen.