“Roze bus!” roept mijn peuter als we op de stadsbus staan te wachten. “Ik weet niet of de bus die wij moeten hebben roze of blauw is,” probeer ik. “Niet blauwe bus! Roze!” roept hij nogmaals. Op Facebook kwam ik dit artikel tegen, “15 x wat niemand je vertelt over het hebben van jongens”. De schrijfster betoogt op een luchtige toon dat jongens wildebrassen en vechtmachines zijn, en vooral willen praten over auto’s, poep en de lengte van hun piemel. Ze zet haar verhaal dik aan met komische, stereotypische voorbeelden. Ik vind het helemaal niet grappig en herken het niet. “Nog niet,” zal de schrijfster misschien zeggen, “over een paar jaar is je lieve zoontje ook een vechtmachine. Hij zit immers vol met testosteron.” Daarachter zal ze een knipoog zetten, want hé, je moet dit soort anekdotische columns natuurlijk wel met een korrel zout nemen. Oké, dan hierbij het tegengeluid-met-een-knipoog. Omdat ik in het gedrag van mijn peuter net zoveel herken uit de lijst van wetenswaardigheden over jongens als uit de (nog tenenkrommender) lijst met wetenswaardigheden over meisjes. Volgens die lijst zijn meisjes roze (regel 2), snel (regel 4), verbaal (regel 9) en heerlijk rustig (regel 13). Yeah right. Hier zijn de opvallendste feiten en fabels over “het hebben van jongens”: 1. “Shoppen is easy.” Nee hoor, dat is het helemaal niet. Want mijn peuter is kritisch. Het enige t-shirt van de kinderafdeling van de V&D dat hij goedkeurde was er één met een opzichtige Micky Mouse-opdruk. Ik ben ook kritisch, en ik houd helemaal niet van schreeuwerige opdrukken, maar als ik shirts koop die hij niet aan wil, komen we nergens (zie regel 7...read more
