Nadat ik Engel van Wanda Bommer had gelezen, kon ik niet wachten op nieuw werk van haar hand. Mijn geduld werd danig op proef gesteld, want haast na twee jaar wachten had ik eindelijk Panorama West in handen. Geen tweede ‘Engel’, maar man oh man, wat een geweldig boek.
Panorama West bestaat uit drie delen, waarvan het eerste en het laatste behoorlijk kort. Na het lezen van het eerste deel, waar Britt en Martijn een wandeling maken over Terschelling, vind ik Martijn nogal een eikel. Hij is continu bezig met zijn dode ex Francis, met wie hij ook ooit naar Terschelling was. In deel twee lees je alles over die ene week, waarin Martijn zijn leven voorgoed veranderde. Aanvankelijk bleef ik vasthouden aan het idee dat Martijn een eikel is, maar al snel veranderde dat hele beeld.
Martijn geeft les op de Schrijversvakschool als hij Francis leert kennen. Ze zit bij hem in de klas, is een stuk jonger en hij valt direct voor haar. Voor het eerst in zijn leven is hij écht verliefd en voor het eerst in zijn leven denkt hij na over een toekomst met een gezin en kinderen. Als Francis hem vraagt om mee te gaan naar Terschelling om daar met haar familie de feestdagen te vieren, lijkt het hem aanvankelijk niets, maar hij besluit toch mee te gaan. Een beslissing waar hij vaak spijt van krijgt, helemaal als zijn schoonvader er al direct voor zorgt dat hij de boot mist.
In de haven van Harlingen denkt hij er nog even over na om terug te gaan naar Amsterdam en Francis het uit te laten zoeken met haar familie, maar hij besluit toch de volgende boot te nemen. Een goede beslissing, want alleen al door Francis in de haven van Terschelling te zien staan, wordt hij nog verliefder. En kom, hoe erg kan het zijn, samen met Francis in een appartement en af en toe wat activiteiten met de schoonfamilie ondernemen?
Heel erg. Want de vader van Francis heeft niet genoeg huisjes geboekt, dus Martijn en Francis delen hun appartement met de zus van Francis, Gemma, haar man Stijn en hun zoontje Ruben. Wat nogal krap is in een klein huisje dat oorspronkelijk bedoeld is voor vier personen. Gemma is dan ook diep beledigd dat hun andere zus, Chantal, met haar man en kinderen wél een eigen appartement heeft. Toch doet Martijn zijn best om bij zijn schoonfamilie in de smaak te vallen. Een behoorlijke opgave, want de week die beloofde een gezellige familievakantie te worden, verandert al snel in een bizarre klucht, vol met oud en nieuw zeer. Waarbij op pijnlijke wijze allerlei familiegeheimen blootgelegd worden en Martijn gedwongen wordt na te denken over zijn toekomst.
Na het lezen van het eerste deel, weet je al dat Francis dood is. Maar als je dan eindelijk het hoe en wat leert, komt het toch nog keihard binnen. Voornamelijk doordat Wanda Bommer het verhaal heel ingenieus op heeft gebouwd, waardoor je langzaam aan al begint te vermoeden wat er gebeurd zou kunnen zijn, maar je er later helemaal naast blijkt te zitten. Na het lezen van het derde deel, zat ik met de tranen in mijn ogen. Verdulle, wat een goed boek, wat een sterk verhaal en wat enorm goed geschreven.
‘Panorama West’ is geen tweede ‘Engel’, maar wel net zo ijzersterk. Ik geef Wanda Bommer dan ook weer de maximale score; vijf van de vijf roze kogels, en ik hoop van harte dat er nog veel meer boeken van haar hand zullen verschijnen.
