Naaktlopers. Nudisten. Mag het ietsje minder?

Ik loop regelmatig op het strand. En dan kom ik langs een stuk naaktstrand. Daar viel mij iets op. Naast de naaktheid. Daarom heb ik onderzoek gedaan naar het gedrag van naaktstrandgangers. Zij gedragen zich, vooral qua lichaamshouding, namelijk heel anders dan de aangeklede variant. Waarom is dit? Waarom willen naaktlopers zo graag laten zien dat zij bloot super op hun gemak zijn? Naakt Ik heb niks tegen naakt. Sterker nog, ik ben het ook, onder mijn kleding. En als ik eens in de twee jaar naar de sauna ga, ben ik publiekelijk naakt. Zo nu en dan ben ik naakt bij verkeringen. Verder heb ik geen behoefte aan het delen van mijn naaktheid met anderen. Anderen hebben dat wel. En dat is helemaal prima. Zij gaan naar een naaktfeest of naaktcamping, met z’n allen gezellig naakt zitten zijn, vrij van alles. Met in het café een doekje op de barkruk, als bescherming tegen, tegen iets waarvan ik het niet wil weten. Goed, die mensen zijn dus naakt onder elkaar en kunnen samen nakend genieten van waarvan zij dan ook mogen genieten. Strand In tegenstelling tot de nudistencampings, komen er op het naaktstrand aangeklede mensen voorbij gelopen, zoals ik. Ik kijk altijd om mij heen en zag een vrouw zonnen. Ik vond haar lichtroze bikinibroekje alleen een beetje smoezelig van kleur. Dat kwam, omdat het geen broekje was. Het was huid. Ik besefte dat ik op het naaktstrand liep. Wederom prima. Als niemand ermee lastig gevallen wordt. Maar. Een man maakte, precies op het smalle deel waar de geklede wandelaars hun doorgang maken, een ommetje. Met zijn bizar lange...read more