Lawrence Otis Graham is een succesvolle advocaat en schrijver in New York. Hij hoort ontegenzeggelijk bij de elite van Amerika. Dus stuurt hij zijn kinderen naar de beste scholen, en voedt hij ze op als modelburgers. Daarom was hij des te geschokter toen zijn brave zoon op school uitgescholden werd voor ‘nigger‘…
Graham had namelijk gehoopt dat zijn opvoeding ervoor zou zorgen dat zijn kinderen gevrijwaard zouden worden van het walgelijke racisme dat in Amerika rondwaart;
We divided our lives between a house in a liberal New York suburb and an apartment on Park Avenue, sent our three kids to a diverse New York City private school, and outfitted them with the accoutrements of success: preppy clothes, perfect diction and that air of quiet graciousness. We convinced ourselves that the economic privilege we bestowed on them could buffer these adolescents against what so many black and Latino children face while living in mostly white settings: being profiled by neighbors, followed in stores and stopped by police simply because their race makes them suspect.
Helaas paardrijlaars meneer Graham, als racisten jouw zoon op straat zien lopen, zien ze geen keurige jongeman die keihard zijn best doet op school, maar een zwarte. En dat weet Graham zelf ook. Daarom hebben zijn vrouw en hij regels opgesteld voor hun kinderen, waar ze zich aan moeten houden. De regels lijken overdreven, maar ze zijn toch echt nodig;
Never run while in the view of a police officer or security person, unless it is apparent that you are jogging for exercise, because a cynical observer might think you are fleeing a crime or about to assault someone.
Lees hier het complete relaas van Graham, en besef dat institutioneel racisme aangepakt moet worden, voor het hier in Nederland net zo erg wordt als in de VS… En sta vooral even stil bij de gevolgen voor Graham zijn zoon, die niet meer alleen over straat durft en beseft dat hij geen gewone jongen is, maar een zwarte jongen en dus bij voorbaat verdacht.
