Of ik een online petitie wil tekenen. De overheid wil namelijk in plaats van drie, nog maar één IVF-behandeling vergoeden. Ongewilde kinderloosheid is pijnlijk, maar je kunt echt de boom in met je petitie.
Ik heb een enorme hekel aan online petities. Petities an sich vind ik een heel mooi gegeven. Burgers komen in opstand en verzamelen zich door een lijst handtekeningen af te geven aan een volksvertegenwoordiger, die hun standpunt gaat verdedigen in de kamer. Met online petities gebeurt dat echter vaker niet dan wel.
Iemand start een petitie, spamt deze in het rond en luie internetgebruikers zetten digitaal hun handtekening en leunen voldaan achterover omdat ze opkomen voor wat belangrijk is. Geen van hen vraagt echter wat er exact met de petitie gaat gebeuren. En zo zwerven er miljarden nutteloze digitale handtekeningen rond op internet en hebben net zoveel mensen het zelfgenoegzame idee dat zij tenminste iets doen aan de misstanden in de maatschappij.
Enfin, als er dus een online petitie voorbij komt vliegen, ben ik al lichtelijk geïrriteerd. Zo ook afgelopen weekend op twitter, waar een petitie werd rondgetweet met de volgende tekst;
Het nieuwe kabinet wil nog maar 1 IVF poging vergoeden.
Bewezen is dat stellen vaak 6 IVF behandelingen nodig hebben en met 1 behandeling worden er veel mensen niet zwanger.
Moet kinderen krijgen een luxe worden? Houdt men er wel rekening mee hoe het is om onvruchtbaar te zijn? Teken deze petitie om de 3 IVF pogingen vanuit de basisverzekering te behouden.
Mijn klomp brak. Laat ik eerst een ding duidelijk maken, ik heb van nabij meegemaakt hoe enorm pijnlijk ongewilde kinderloosheid is. De teleurstelling van weer een mislukte IVF-poging, het trauma van een miskraam… Het is een zwaar en pijnlijk traject. Ik gun een ieder zijn en haar liefste wens en als jij niets liever wil dan een kind krijgen, dan gun ik je dat.
Echter zijn er grenzen.
Er is nog steeds crisis, de zorg is duurder dan ooit en er moet bezuinigd worden. Omdat het niet handig is om het verplegend personeel te korten (die naar mijn mening al schandelijk onderbetaald worden) ga je op andere dingen bezuinigen.
Als ik fysiotherapie nodig heb, moet ik de eerste negen behandelingen zelf betalen. Daarna worden alle behandelingen 100% vergoed. Op deze manier ontzeg je niemand zorg, alleen betalen we er zelf iets meer voor.
Op dit moment krijg je vanuit het basispakket drie IVF-behandelingen vergoed en de overheid wil dit terugschroeven naar één. Dat vind ik een mooie compromis, al kan ik me wel voorstellen dat het de doelgroep zorgen baart, want IVF is een dure aangelegenheid. Volgens deze site zo’n 1200 euro per behandeling. Niet weinig, maar ook niet erg veel. Daarom stuit het me ook zo enorm tegen de borst dat er in de petitie hoogdravend wordt gebruld ‘moet kinderen krijgen een luxe worden?’. 1200 euro vind ik overkomelijk, helemaal als je gezinsuitbreiding aan het plannen bent. Een kind kost nu eenmaal erg veel geld. Kost een IVF-behandeling 10.000 euro, ja, dan praat je over een aanzienlijk bedrag wat de meeste mensen niet op kunnen hoesten.
Daarnaast zit er nog een denkfout in. Door deze wijziging wordt kinderen krijgen geen luxe, maar IVF-behandelingen. Het is verschrikkelijk dat het maar niet lukt om zwanger te worden, maar waarom moeten de mensen om je heen daarvoor betalen?
Helemaal woest werd ik van deze zin; ‘ Houdt men er wel rekening mee hoe het is om onvruchtbaar te zijn?’ NEE! Natuurlijk niet! Nogmaals, ongewilde kinderloosheid is verschrikkelijk. Maar dit soort emoties horen niet thuis in beleidsbepaling, want dan kan er nergens op bezuinigd worden.
‘Houdt men er wel rekening mee hoe moeilijk het is om overgewicht te hebben?’
Iedereen een gratis diëtist en sportschoolabonnement!
‘Houdt men er wel rekening mee hoe moeilijk het is om rond te komen van een uitkering?’
Uitkeringen omhoog!
‘Houdt men er wel rekening mee hoe moeilijk het is om elke dag met het OV te moeten?’
Iedereen een gratis auto!
Mijn ouders hebben me altijd geleerd, dat als ik iets wil, dat ik ervoor moet werken. Op wat voor wijze dan ook. Dus toen ik een dure tas wilde hebben, heb ik extra uren gedraaid in de snackbar waar ik werkte, zette ik mijn geld opzij en ging ik minder vaak uit. Na een maand kon ik de tas kopen. Zo simpel is het.
Ga dus alsjeblieft niet je hand ophouden bij de overheid. IVF wordt niet afgepakt of onmogelijk gemaakt. Tweeverdieners (of anderhalfverdieners) kunnen met gemak 2400 euro (of twee IVF-behandelingen) per jaar sparen. Dan ga je maar een keer niet op vakantie en wat minder vaak uit eten.