“Waarom ga je naar een gynaecoloog? Er is toch niets mis met je ‘daar beneden’?” Dat is bijna de standaard vraag die ik krijg als ik aan vrouwen in mijn omgeving vertel dat ik naar de gynaecoloog ga, of beter, dan ik er eentje heb. Het is blijkbaar in Nederland nog niet de normaalste zaak van de wereld om iemand die ervoor gestudeerd heeft in je kut te laten kijken.
Vanaf mijn veertiende loop ik al bij de gynaecoloog. Twee dagen ziek van het ongesteld zijn en ik wilde aan de pil. Mijn moeder besloot dat dergelijke zaken door de gynaecoloog gedaan moeten worden. Zijn we het toch ergens over eens. Als ik iets aan mijn huid heb, dan ga ik naar een dermatoloog. Iets aan je luchtwegen, oren, dan ga je naar de KNO-arts. Voor alles aan je lichaam is er iemand die zich erin gespecialiseerd heeft. Toch is het niet de normaalste zaak van de wereld, correctie, van Nederland, om als vrouw een specialist te hebben die je doos goed in de gaten houdt.
“Maar de huisarts kan je toch ook de pil voorschrijven.” Ja, dat kan hij. Maar ik moet met hem ook allerlei andere zaken bespreken. Gesprekken die meestal eindigen met “ik verwijs je door naar een specialist”. Als ik daar al niet meteen zelf om gevraagd had. Nu ken ik mijn huisarts al heel lang, maar raar genoeg mijn gyno langer. Die heeft me namelijk op de wereld gezet. Gezelligheid. Misschien dat ik daardoor er minder moeite mee heb dat hij me eens per jaar tussen de benen inkijkt.
Bij het zwanger worden, zwanger zijn en bevallen is een gynaecoloog ook ‘niet normaal’. Alleen als je een medische indicatie hebt. Sorry, wat?! Het lijkt wel of dat de mentaliteit is, die er rond het meest moeilijke, intieme en gevoelige plekje van het vrouwelijk lichaam heerst. Uitstrijkje is handig om het een keer per jaar te laten doen. Het zou standaard moeten zijn en niet op uitnodiging van de overheid moeten, rond je dertigste. Het nuttig als iemand je kan vertellen dat alles er goed uitziet. Dat als je vragen hebt die je niet aan je vriendinnen durft te stellen, beantwoord krijgt met nuttige informatie, en niet iets wat je gegoogeld hebt. Als je nooit problemen met je vagina hebt gehad voel je de noodzaak wellicht niet zo, tot je er een probleem mee hebt. Dan ben je vaak al te laat.
Je kunt aan de buitenkant niet zien wat er allemaal binnenin gebeurt. De meeste vrouwen hebben zelfs nog nooit met een spiegeltje naar zichzelf gekeken. Het hoeft allemaal niet meteen een SOA te zijn of iets ernstigs, maar weten of alles in orde is en hoe je het in orde houdt, lijkt mij wel prettig. Ik weet hoe het er bij mij van binnen uitziet, hoeveel eitjes er links en rechts zitten en of mijn spiraal mooi in het midden zit. Best leuk hoor, zo’n interne echo. Daarbij weet ik nu ook weer dat stress niet de meest geweldige uitwerking heeft op het pretpark daar beneden.
Dat je spiraal omgewisseld moet worden is iets wat je nog wel openlijk met je vriendinnen bespreekt. Met hele goede vriendinnen bespreek je iets meer, zoals zaken over bonkjes en sliertjes. In een gewoon gesprek, over de pil, het spiraal en andere kutaangelegenheden met een vriendin, collega, kwam weer de vraag waarom ik een gynaecoloog heb, als de huisarts het ook allemaal kan. Onderhand draai ik mijn standaard verhaaltje af; want specialist, wil iemand die ervoor gestudeerd heeft, ieder zijn eigen kunde, voel me er veilig, alles is altijd helemaal onder controle en dat wil ik graag zo houden.
Een paar dagen later komt ze weer bij me zitten, ze was naar de huisarts geweest, die haar weer had doorverwezen naar de specialist. Na een uitstrijkje, welke twee jaar over tijd was, en een klein inwendig onderzoek, moest ze toch maar door naar het ziekenhuis. Daar werd een stukje raar weefsel weggesneden en onderzocht. Nu wordt er gekeken of haar baarmoeder verwijderd moet worden of dat ze er omheen kunnen opereren. Ze is 33 en heeft nooit last gehad van haar vajaja, tot ze er last van kreeg.
En nee, natuurlijk is dit niet de standaard en heb je niet meteen kanker als je niet naar de gynaecoloog gaat. Natuurlijk zijn de huisartsen heden ten dage prima in staat alles te doen, maar dat is ook meteen het punt, ze doen alles, een beetje. Wat je ook prettig vindt, ga! Ga naar iemand toe die iets meer van je doos af weet dan die ontzettende leuke jongen die zich zo af en toe tussen je benen bevindt. Ik ben blij met mijn kutspecialist.
Want hemel, het verhaal van mijn collega, dát is pas een kutverhaal.
